Spis treści:
Vermicelli to rodzaj cienkiego, długiego makaronu, którego nazwa wywodzi się z języka włoskiego i oznacza dosłownie „małe robaczki” (vermicelli – zdrobnienie od vermi, czyli „robaki”). Ta nazwa nawiązuje do charakterystycznego wyglądu makaronu – cienkich, podłużnych nitek. W tradycji włoskiej vermicelli ma średnicę około 2 mm, co plasuje go między spaghetti (grubszym) a capellini (cieńszym).
Współcześnie termin vermicelli funkcjonuje w dwóch głównych kontekstach kulinarnych:
- W kuchni włoskiej: cienki makaron pszenny o przekroju okrągłym
- W kuchniach azjatyckich: bardzo cienki makaron ryżowy lub mungowy, często sprzedawany w formie „gniazd” lub prostych pasm
Vermicelli charakteryzuje się krótkim czasem gotowania – od 2 do 5 minut w przypadku odmian pszennych oraz często jedynie namaczaniem w przypadku niektórych odmian azjatyckich.
Różnice i wartość odżywcza
Różnice między vermicelli a innymi makaronami:
Vermicelli wyróżnia się na tle innych makaronów przede wszystkim:
- Grubością – jest cieńszy od spaghetti, ale grubszy od angel hair (capellini)
- Wszechstronnością – występuje w wersjach pszennych, ryżowych i mungowych
- Teksturą – azjatyckie vermicelli ma charakterystyczną, półprzezroczystą strukturę
- Zastosowaniem – doskonale sprawdza się zarówno w zupach, sałatkach jak i daniach głównych
Wartości odżywcze vermicelli:
Skład odżywczy vermicelli zależy od rodzaju mąki użytej do jego produkcji:
Pszenne vermicelli (100g) zawiera około 350-370 kcal, 12-13g białka, 1-2g tłuszczu i 70-75g węglowodanów, będąc dobrym źródłem energii i błonnika.
Vermicelli ryżowe jest naturalnie bezglutenowe, co czyni je odpowiednim dla osób z celiakią. Zawiera mniej białka (około 7g na 100g), ale podobną ilość węglowodanów. Vermicelli z fasoli mung wyróżnia się wyższą zawartością białka i błonnika w porównaniu do wersji ryżowej.
Najpopularniejsze odmiany vermicelli to:
- Włoskie vermicelli – cienki makaron pszenny, idealny do lekkich sosów pomidorowych i oliwnych
- Ryżowe vermicelli (bihun) – popularne w kuchni wietnamskiej, tajskiej i chińskiej
- Vermicelli z fasoli mung (soun) – przezroczyste, używane głównie w kuchni koreańskiej i chińskiej
- Sevai – indyjska odmiana vermicelli, często używana w słodkich i pikantnych potrawach
Vermicelli zyskuje coraz większą popularność w Polsce dzięki rosnącemu zainteresowaniu kuchniami świata i poszukiwaniu różnorodnych alternatyw dla tradycyjnych makaronów.
Zastosowanie vermicelli w kuchni
Tradycyjne dania z vermicelli na świecie
Vermicelli to niezwykle wszechstronny makaron, który znalazł swoje miejsce w wielu kuchniach świata. W kuchni azjatyckiej stanowi podstawę takich dań jak wietnamska zupa phở, gdzie cienkie nitki ryżowego vermicelli pływają w aromatycznym bulionie z dodatkiem ziół i mięsa. W Tajlandii popularny jest pad thai – smażony makaron vermicelli z dodatkiem tofu, kiełków fasoli, orzeszków ziemnych i limonki.
W kuchni indyjskiej vermicelli występuje w postaci słodkiego deseru sewai (lub seviyan), przygotowywanego z mlekiem, kardamonem, szafranem i orzechami. Z kolei na Bliskim Wschodzie makaron ten jest bazą do przygotowania sałatki tabbouleh, gdzie miesza się go z natką pietruszki, miętą, pomidorami i sokiem z cytryny.
W kuchni śródziemnomorskiej vermicelli pojawia się w zupach minestrone, dodając im odpowiedniej tekstury. We Włoszech cienkie nitki tego makaronu są podstawą lekkiego dania vermicelli aglio e olio – z czosnkiem, oliwą i papryczką chili.
Praktyczne wykorzystanie vermicelli
Vermicelli wyróżnia się krótkim czasem przygotowania, co czyni go idealnym składnikiem szybkich posiłków. Podstawowa metoda gotowania obejmuje:
- Gotowanie w wodzie – trwa zaledwie 2-4 minuty dla świeżego vermicelli i 5-7 minut dla suszonego
- Namaczanie – ryżowe vermicelli często wystarczy zalać wrzątkiem i odstawić na 5-10 minut
Warto pamiętać, że vermicelli z różnych rodzajów mąki wymaga odmiennych technik przygotowania. Makaron ryżowy jest delikatniejszy i łatwiej go przegotować, podczas gdy pszenny jest bardziej odporny.
Vermicelli doskonale sprawdza się w:
- Sałatkach – szczególnie w wersji na zimno z dodatkiem warzyw i azjatyckich sosów
- Zupach – gdzie dodaje się go na ostatnie 2-3 minuty gotowania
- Daniach jednogarnkowych – absorbując smaki pozostałych składników
- Zapiekankach – tworząc chrupiącą warstwę wierzchnią
Przechowywanie suchego vermicelli jest niezwykle proste – w szczelnym pojemniku może zachować świeżość nawet do 2 lat. Ugotowany makaron najlepiej spożyć w ciągu 3-4 dni, przechowując go w lodówce. Dla zachowania odpowiedniej tekstury warto skropić go niewielką ilością oleju, co zapobiegnie sklejaniu się nitek.