Chinkali to jeden z najbardziej rozpoznawalnych specjałów kuchni gruzińskiej, którego historia sięga górskich regionów Kaukazu. Te charakterystyczne pierożki z fałdkami powstały pierwotnie w górskich regionach Gruzji, takich jak Mccheta-Mtianetia i Chewi. Tradycyjne chinkali wyróżniają się unikalną konstrukcją z pomarszczoną „czupryną” na górze, która służy jako uchwyt podczas jedzenia.

Pierwotnie chinkali były przygotowywane przez pasterzy i górali jako pożywne danie, które mogło zapewnić energię w trudnych warunkach klimatycznych. Z czasem przepis rozprzestrzenił się na całą Gruzję, stając się narodowym symbolem kulinarnym. W tradycyjnej wersji nadzienie składa się z surowego mielonego mięsa (najczęściej baraniny lub mieszanki mięs), cebuli, przypraw i bulionu, który podczas gotowania tworzy charakterystyczny sok wewnątrz pierożka.

Awar chinkal – wyjątkowa odmiana z Dagestanu

Awar chinkal to specyficzna odmiana chinkali, która wywodzi się z kuchni Dagestanu. W przeciwieństwie do klasycznych gruzińskich chinkali, wersja awar ma formę płaskich kawałków ciasta gotowanych w bulionie i podawanych z sosem na bazie czosnku i jogurtu lub kefiru.

Główne różnice między klasycznymi chinkali a wersją awar:

  • Forma i konstrukcja: Tradycyjne chinkali to zamknięte pierożki z fałdkami, podczas gdy awar chinkal to płaskie kawałki ciasta bez nadzienia
  • Sposób przygotowania: Klasyczne chinkali są gotowane jako zamknięte pierożki z nadzieniem, awar chinkal gotuje się jako płaty ciasta w bulionie
  • Serwowanie: Gruzińskie chinkali je się rękami, trzymając za „czuprynę”, natomiast awar chinkal podaje się polane sosem i je widelcem
  • Dodatki: Tradycyjne chinkali serwuje się z czarnym pieprzem, awar chinkal wymaga sosu na bazie kefiru

Kefir stanowi idealny dodatek do awar chinkali ze względu na swoje właściwości. Kwaskowatość kefiru doskonale równoważy intensywny smak mięsnego bulionu, w którym gotowane jest ciasto. Probiotyczne właściwości kefiru wspierają trawienie ciężkiego, mącznego dania. W Multi Cook specjalizujemy się w przygotowywaniu autentycznych dań kaukaskich, dbając o zachowanie tradycyjnych receptur i technik przygotowania.

Awar chinkal z kefirem to doskonały przykład kulinarnego dziedzictwa regionów kaukaskich, które łączy w sobie prostotę składników z bogactwem smaku.

Szczegółowy przepis na awar chinkal z kefirem

Składniki i przygotowanie ciasta

Składniki na ciasto:

  • 500 g mąki pszennej typu 650
  • 250 ml ciepłej wody
  • 1 łyżeczka soli
  • 1 jajko

Przygotowanie idealnego ciasta na chinkali wymaga odpowiedniej techniki. Mąkę przesiej na stolnicę, uformuj w niej wgłębienie i wbij jajko. Dodaj sól i stopniowo wlewaj ciepłą wodę, jednocześnie mieszając składniki. Wyrabiaj ciasto przez minimum 10 minut, aż stanie się elastyczne i gładkie. Gotowe ciasto owiń folią spożywczą i odstaw na 30 minut w chłodne miejsce.

Farsz i formowanie awar chinkali

Składniki na farsz:

  • 400 g mielonej jagnięciny
  • 100 g mielonej wieprzowiny
  • 2 cebule
  • 4 ząbki czosnku
  • 1 pęczek świeżej kolendry
  • 1 pęczek natki pietruszki
  • 1 łyżeczka kuminu
  • 1/2 łyżeczki chili
  • Sól i pieprz do smaku
  • 100 ml bulionu

Sos kefirowy:

  • 500 ml kefiru
  • 2 ząbki czosnku
  • Świeże zioła (mięta, kolendra)
  • Sól do smaku

Mięso wymieszaj z drobno posiekaną cebulą i czosnkiem. Dodaj posiekane zioła, przyprawy i bulion. Dokładnie wymieszaj, aby farsz był soczysty. Ciasto rozwałkuj na cienki placek i wytnij kółka o średnicy około 10 cm. Na środek każdego kółka nałóż łyżkę farszu. Zbierz brzegi ciasta do góry, formując charakterystyczne sakiewki z 15-18 zakładkami. Szczyt mocno skręć i uszczypnij.

Gotuj chinkali w dużej ilości osolonej wody przez 8-10 minut. Gdy wypłyną na powierzchnię, gotuj jeszcze 2-3 minuty. Sos przygotuj mieszając kefir z przeciśniętym przez praskę czosnkiem i posiekanymi ziołami.

Tradycyjnie awar chinkali podaje się bez talerza, jedząc dłońmi. Chwyta się za „czubek” sakiewki, odgryza kawałek ciasta i wypija najpierw soczysty wywar, a następnie zjada resztę. Czubek sakiewki zazwyczaj pozostawia się na talerzu jako symbol dobrze zjedzonego posiłku.

Zostaw komentarz